Z DICOM do PDF

Pierwsze zdjęcia medyczne zostały zrobione na początku XX wieku, po odkryciu promieni rentgenowskich w 1895 r. Przez niemieckiego profesora i przyszłego pierwszego laureata Nagrody Nobla w dziedzinie fizyki, Wilhelm Conrad Röntgen .
Koncepcja promieniowania rentgenowskiego opiera się na zasadzie przepuszczania promieniowania przez ciało i wyświetlania obrazów na umieszczonej za nim płycie światłoczułej. Radiologia zaczęła się dość powoli, ale zyskała coraz większe zainteresowanie podczas II wojny światowej i jej traumatycznych obrażeń.
Gdyby Leonardo Da Vinci odkrył sonar zasad, to wojsko użyło go do wykrywania okrętów wroga podczas dwóch wojen światowych. Musieliśmy czekać na lata 60., aby zobaczyć technologię fal dźwiękowych o wysokiej częstotliwości w dziedzinie medycyny (ultradźwięki).
Tomografia komputerowa (tomografia komputerowa) i technologia rezonansu magnetycznego (MRI) zostały opracowane w latach siedemdziesiątych.
W latach 80. mnożenie technologii obrazowania utrudniało dekodowanie obrazów generowanych przez każde urządzenie. Ponadto obrazy medyczne zawierają wiele informacji związanych z pacjentem, które należy analizować, udostępniać i przechowywać.
DICOM powstał w 1985 roku z potrzeby ujednoliconego formatu do pracy ze wszystkimi rodzajami obrazów medycznych. Znowu armia rozsławiła DICOM, kiedy potrzebowała zastąpić delikatne obrazy filmowe obrazami cyfrowymi dla teleradiologii w strefach wojennych.

Analiza obrazu medycznego jest stosowana w wielu różnych dziedzinach medycyny, w tym w badaniach klinicznych, wsparciu diagnozy, planowaniu leczenia i chirurgii wspomaganej komputerowo. Kiedy rozmawiamy obrazowanie medyczne zaangażowane są różne technologie.
Wspominaliśmy już o promieniach rentgenowskich, powszechnej procedurze wykorzystującej promieniowanie do uzyskiwania obrazów gęstszych części ciała. Ultradźwięki (lub sonogram) są również bardzo częste i wykorzystują fale o wysokiej częstotliwości, aby pokazać narządy wewnętrzne, mięśnie i ścięgna. Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) to szczegółowy obraz przekroju części ciała obejmującej pola magnetyczne i fale radiowe. Skomputeryzowany skan tomografii (tomografia komputerowa) tworzy szczegółowy obraz wnętrza ciała za pomocą promieni rentgenowskich i komputerów.
Medycyna nuklearna obejmuje SPECT (lub scyntygrafię / skan gamma) i skany PET. Tworzą obrazy 3D wnętrza ciała, dzięki wstrzyknięciu radioaktywnych znaczników do oceny funkcji organizmu. Główny
różnica pomiędzy skanami SPECT (tomografia emisyjna pojedynczych fotonów) i PET (pozytonowa tomografia emisyjna) stosuje się rodzaj używanych radioznaczników. Skan SPECT wykrywa emisje promieniowania gamma ze znaczników, podczas gdy skan PET wykrywa fotony wytwarzane przez pozytony emitowane przez radiotraker.

DICOM (Digital Imaging and COMmunications) to format do przechowywania, wymiany i przesyłania obrazów medycznych.
Został opracowany przez American College of Radiology (ACR) i National Electrical Manufacturers Association (NEMA). Jest teraz zarejestrowanym znakiem towarowym firmy NEMA i an Norma ISO .
DICOM obejmuje protokoły wymiany obrazów, kompresji obrazów, wizualizacji 3D, prezentacji obrazów i raportowania wyników.
Jego celem było zastąpienie filmów rentgenowskich, a także dostęp, udostępnianie i archiwizacja obrazów o wysokiej rozdzielczości generowanych przez wszystkie typy medycznych urządzeń obrazujących. Standard DICOM koduje obraz i metadane, które obejmują poufne informacje dotyczące pacjenta. Aby zapewnić bezpieczeństwo i prywatność danych, format określa różne mechanizmy szyfrowania. Obrazy medyczne są zwykle bardzo ciężkie i często wymagają kompresji, aby ułatwić udostępnianie i przechowywanie. DICOM korzysta z JPEG 2000 kompresja. Ponieważ JPEG2000 może zapewniać kompresję stratną lub bezstratną, specjaliści określają kontekst, w którym stosowanie kompresji stratnej obrazów medycznych jest klinicznie dopuszczalne.