Walidacja PDF/A

Podstawowym celem formatu PDF, dzięki któremu jest tak popularny, jest otwieranie i przeglądanie na wszystkich systemach i urządzeniach z zachowaniem jego układu. Od 1995 roku miliony (miliardy?) użytkowników generują i konwertują swoje pliki do formatu PDF, aby archiwizować je elektronicznie. Jednak w 2005 roku nowy podstandard PDF został opracowany specjalnie dla: archiwizacja długoterminowa została wydana. Dlaczego więc PDF nie wystarczał na tę potrzebę?
Jeśli „zwykły” plik PDF jest idealny do codziennego użytku, jego specyfikacja pozwala na działania, które mogą utrudnić przyszłe przeglądanie i uniemożliwić bezbłędną archiwizację plików. Na przykład blokowanie dokumentu hasłem jest sprzeczne z ideą dostępu do plików. Inną kwestią jest wykorzystanie dynamicznych treści, takich jak uruchamianie, dźwięk i filmy, ponieważ wymagają one korzystania z aplikacji innych firm, które mogą nie być dostępne w przyszłości. W przeciwieństwie do PDF, PDF/A wymaga, aby wszystkie informacje potrzebne do dokładnego renderowania dokumentu były zawarte w pliku, w tym czcionki, profile kolorów, obrazy, żeby wymienić tylko kilka.

PDF/A-1 jest znormalizowany zgodnie z normą ISO 19005-1: 2005. W oparciu o wersję 1.4 specyfikacji PDF brakuje w nim ważnych funkcji, takich jak obsługa formatu JPEG2000, przezroczystość, warstwy i załączniki.
Następna wersja, PDF/A-2 (ISO 19005-2: 2011), jest oparta na PDF 1.7 i zawiera to, czego wcześniej brakowało w PDF/A-1. Dodatkową istotną funkcją jest osadzanie plików PDF/A w celu ułatwienia archiwizacji zestawów dokumentów w jednym pliku.
PDF/A-3 (ISO 19005-3: 2012) jest również oparty na PDF 1.7. Główną różnicą jest to, że umożliwia osadzanie dowolnych formatów plików (takich jak XML, CSV, CAD, dokumenty edytora tekstu, dokumenty arkuszy kalkulacyjnych i inne) w dokumentach PDF/A.
Wreszcie, w 2020 r. opublikowano PDF/A-4 (ISO 19005-4: 2020), aby dopasować się do globalnych ulepszeń wprowadzonych przez PDF 2.0

Oprócz wersji specyfikacja PDF/A obejmuje kilka poziomów, z których każdy służy do innych celów.
Poziom a (z „dostępny”) znajduje się w PDF/A-1, PDF/A-2 i PDF/A-3. Ma on na celu zwiększenie dostępności pliku dzięki logicznej strukturze dokumentu oraz niezbędnym znacznikom i informacjom, które pomogą użytkownikom z technologiami pomocniczymi.
Poziom b (z b oznacza „podstawowy”) znajduje się w PDF/A-1, PDF/A-2 i PDF/A-3. Zawiera tylko niezbędne funkcje potrzebne do niezawodnego odwzorowania wizualnego wyglądu dokumentu.
Poziom u (z u dla „Unicode”) znajduje się w PDF/A-2 i PDF/A-3. Wymaga, aby cały tekst w dokumencie miał odwzorowanie Unicode.
Wraz z wydaniem PDF/A-4, opartym na specyfikacji PDF 2.0, nowy poziom f zastępuje poziomy a, b i u. Ponadto PDF/A-4f umożliwia osadzanie plików w dowolnym formacie.
Poziom e jest również nowy i specyficzny dla formatu PDF/A-4. Zastępuje mniej znany i używany PDF/E-1 (ISO 24517-1: 2008, format dokumentu inżynierskiego z wykorzystaniem standardu PDF) oparty na PDF 1.6. Ponadto PDF/A-4e zawiera adnotacje RichMedia dla treści 3D w formacie U3D lub PRC oraz pliki osadzone.