PDF'yi Gri Tonlamaya Dönüştür

gri tonlamalı görüntüler siyahtan beyaza tonlardan oluşur. İçerdiği bilgiler renkle değil parlaklıkla ilgilidir. Parlaklık, bir nesneden yayılan, içinden geçen veya yansıyan ışık miktarını tanımlar. Sübjektif olan parlaklığın aksine (görsel algılar ve ışığın fizyolojik duyumları bireyler arasında farklılık gösterebilir), parlaklığı ölçebiliriz.
Akromatik olarak da bilinen gri tonlamalı (Antik Yunanca "hayır/renksiz"), örneğin standart bir görüntüden renk bilgisini kaldırdığımızda olur. Gerçek siyah beyaz bir görüntü yalnızca saf siyah ve saf beyaz içerir. Gri tonlamalı görüntüler siyah, beyaz ve aradaki her şeydir.
Parlaklık ve parlaklık, bir görüntüdeki renk bilgisinden daha önemlidir. Niye ya? Renk bilgisini kaldırırsak görüntü hala görünür durumdadır. Ancak, parlaklık bilgisini silersek, sonuç, görülecek hiçbir şey kalmayan tamamen siyah bir görüntüdür!

Renkli görüntüler, siyah beyaz ve gri tonlamalı görüntülerden daha büyüktür (boyut olarak). PDF'yi gri tonlamaya dönüştürerek daha küçük bir boyuta sıkıştırırsınız. Çok sayıda resim içeriyorsa daha da iyi çalışacaktır.
PDF'yi daha hafif hale getirmenin yanı sıra, yazdırmanız gerekirse mürekkepten tasarruf edeceksiniz.
Şaşırtıcı bir şekilde, renkli kartuşlu bir yazıcı kullanıyorsanız, yazdırma parametrelerini siyah beyaz yerine gri tonlamalı olarak ayarlamak, siyah mürekkep kartuşunuzu da koruyacaktır. Bunun nedeni, gri tonlarının aslında yalnızca siyah mürekkep yerine çok az miktarda renkli mürekkep kullanmasıdır.
PDF'ye geri dönersek, siyah beyaz bir dosya her zaman gri tonlamalı olandan daha açık olacaktır, ancak daha ince ayrıntıları ve şeffaflığı doğru şekilde oluşturmayabilir. PDF dosyanızı resim ve illüstrasyonların kalitesinden ödün vermeden olabildiğince hafif yapmak istiyorsanız, şuraya bir göz atın: hiper sıkıştırma kullanan araç MRC teknolojisi.

Ortalama yöntemi en basit olanıdır çünkü renklerin ortalamasını alır. Örneğin, bir RGB görüntüsü için (kırmızı, yeşil ve mavi üç ana rengi içerir), formül gri tonlamalı = (kırmızı + yeşil + mavi / 3) şeklindedir. Ancak bu yöntem, farklı renklerin dalga boyunu dikkate almaz, bu nedenle dönüştürülen görüntü olması gerekenden daha koyu görünecektir.
Diğer bir seçenek, parlaklık veya ağırlıklı yöntemdir.
kolorimetri . Amacı, dalga boyunu hesaplayarak her rengin bir görüntüye ne kadar katkıda bulunduğunu ölçmektir (kırmızı, üç rengin hepsinden daha fazla dalga boyuna sahiptir). Bu yöntem, insan algısını da dikkate aldığı için daha iyi sonuçlar vermektedir. Araştırmalar insan gözünün renkleri farklı algıladığını gösteriyor. Örneğin, yeşil göz için kırmızıdan daha kolaydır.
Her biri belirli bir görüntü türüne uyarlanmış birçok başka algoritma (hafiflik yöntemi, desatürasyon ve daha fazlası) mevcuttur.